prof. UAM dr hab. Romana  Łapa  –  językoznawczyni,  pracuje  w  Instytucie  Filologii  Polskiej  Uniwersytetu  im.  A. Mickiewicza  w  Poznaniu.  Wykorzystując  założenia  metodologii  syntaktycznej  o  podstawach  znaczeniowych,  analizuje  problematykę  składniową  w  tekstach  odmian  współczesnego  języka  polskiego;  w  ostatnich  latach  są  to  przede  wszystkim  akty  prawne.  Jej  zainteresowania  naukowe  skupiają  się  w szczególności wokół  kategorii  modalności,  dotyczą  głównie  semantyki  i  składni  jej  wykładników  w  postaci  czasowników  i  predykatywów. Obejmują również procesy nominalizacyjne, anaforyzację i  znaczenia  kategorialne różnych form  gramatycznych. Za jeden z nader aktualnych i kluczowych dla niej postulatów badawczych, w którego rozpoznaniu wykorzystuje sprawdzone założenia i instrumentarium opisu składni semantycznej, uchodzi wielopoziomowa i dogłębna analiza syntaktyczna wypowiedzi  osób z chorobami degeneracyjnymi.

Wybrane publikacje:

Książki:

Predykatywne  wyrażenia  modalne  z  bezokolicznikiem  we  współczesnej  polskiej  prasie,  Wydawnictwo Poznańskie  Studia  Polonistyczne,  Poznań  2003.

Język  prawny  w  świetle  analizy  językoznawczej.  Wybrane  zagadnienia  składniowe,  Wydawnictwo  Rys,  Poznań  2015.

Językoznawcze  studia  nad  modalnością,  Wydawnictwo  Naukowe  UAM, Poznań  2021.

Artykuły:

Czasownik  móc  i  predykatyw  można  w  wypowiedziach  impresywnych  oraz  pytaniach,  „Poznańskie  Studia Językoznawcze.  Seria  Językoznawcza”  IV (XXIV),  Poznań  1997,  s.  114-131. 

Predykatywne  wyrażenie  modalne  mieć  w  prasie  polskiej,  „Poznańskie Studia  Językoznawcze.  Seria  Językoznawcza”  V  (XXV),  Poznań  1998,  s. 83-92. 

Analityzmy  fazowe  we  współczesnej  prasie,  w:  Synchroniczne  i  diachroniczne  aspekty  badań  polszczyzny,  tom  IV,   Materiały  VI  Kolokwium  Językoznawczego  Gniezno,  26-28  września  1996,  red.  M.  Białoskórska,  Szczecin  1998,  s. 101-112.   

O modalności  w  homiliach  i  przemówieniach  Jana  Pawła  II,  w:  Język religijny  dawniej  i  dziś,  Materiały  z  konferencji  Gniezno  15-17  kwietnia  2002 r.,  red.  S. Mikołajczak,  ks. T. Węcławski,  Poznań  2004,  s. 139-148. 

W  sprawie  wydzielania  relacji  modalności  wyrażanej  przez  przyimki wtórne,  „Język  Polski”  LXXXVI, 2006,  z. 1,  s. 7-10.

Znaczenia  gramatyczne  znominalizowanych  grup  imiennych  we  współczesnych  tekstach  prawnych,  „Język  Polski”  LXXXVIII,  2008,  s. 280-288.   

Relacja  `dominujący` ─ `podporządkowany`  we  współczesnych  tekstach  prawnych,  w:  Kształtowanie  się  wzorów  i  wzorców  językowych,  red.  A. Piotrowicz,  K.  Skibski,  M. Szczyszek,  Poznań  2009,  s. 247-254.   

`Dominujący`  i  `podporządkowany`  w  Kodeksie  prawa  kanonicznego, w:  Język  religijny  dawniej  i  dziś  (w  kontekście  teologicznym  i  kulturowym),  tom  IV,  Materiały  z   konferencji  Gniezno  22-24. 09. 2008 r.,  red.  ks.  P. Bortkiewicz,  S. Mikołajczak,  M.  Rybka,  Poznań  2009,  s. 337-345.   

`Dawca`  i  `biorca`  we  współczesnych  tekstach  prawnych,  „Białostockie  Archiwum  Językowe”, nr 9,  red.  B.  Nowowiejski,  Białystok  2009,  s. 171-185.

Hierarchiczne  układy  w  tekstach  prawnych,  „Studia  Językoznawcze”,  t. 10,  Szczecin  2011,  s. 135-143. 

Grupa  imienna  w  ustawach  prawnych.  Adresat  normy,  w: „Cum reverentia, gratia, amicitia”… Księga jubileuszowa dedykowana  Profesorowi Bogdanowi Walczakowi,  t. 2,  red.  J.  Migdał,  A.  Piotrowska-Wojaczyk,  Poznań  2013,  s. 309-317.

Konstrukcje  z  przyimkami  w  ustawach  prawnych.  Znaczenia  gramatyczne,  „Roczniki  Humanistyczne”  LXI,  2013,  z. 6,  Językoznawstwo,  s. 77-91.

Relacje  modalne  we  współczesnych  aktach  normatywnych, „Poznańskie  Studia  Polonistyczne.   Seria  Językoznawcza”  21  (41),  Poznań  2014,  s. 41-51. 

 Z  opisu  wyrażeń  modalnych  w  Kodeksie  prawa  kanonicznego,  „Poznańskie  Spotkania  Językoznawcze”,  t. 29,  2015,  s. 53-62.

Język  i  lokalna  tożsamość,   w:  Pamięć  pogranicza.  Granice  w  krajobrazie  kulturowym  regionu  ostrowskiego,  red. K.  Ćwiklak,  J. Galant,  Sz.  Wegner,  Ostrów  Wlkp.  2017,  s. 85-92.

 Jeszcze  o  metatekście  w  utworach  dla  dzieci,  w:  Kultura  komunikacji  językowej  5. Kultura  komunikacji  potocznej  w  językach  słowiańskich, red. A. Piotrowicz, M. Witaszek-Samborska,  K. Skibski,  Poznań 2018,  s. 195 – 202.

Konstrukcje  z  przyimkami  w  języku  prawnym.  Relacje  temporalne,  w:  Język  nasz  ojczysty  w  kontaktach  międzyludzkich,  red.  B. Taras,  Rzeszów  2018,  s. 111-119.

Z  opisu  nominalizacji  w  tekstach  prawnych, „Białostockie  Archiwum  Językowe”, nr  18,  2018,  s. 125-137.

Polskie  akty  normatywne. Wartościowanie  w  opisie  modalności, w: Język nasz  ojczysty. Prawda ‒ dobro – piękno, red. B. Taras, W. Kochmańska, M. Krauz, Rzeszów  2020,  s. 29-39.

Teksty  prawne  –  od  analizy  składniowej  do  uwag  o  stylu,  „Prace  Językoznawcze”  XXII/2,  2020,  s. 111-125. 

Językowe  wykładniki   intencji  prawodawcy  w  „Kodeksie  Działyńskich”, „LingVaria”, XVI, nr 1, 2021, s. 99-110 (we współautorstwie). 

Anaforyzacja w „Kodeksie prawa kanonicznego”. Zaimek ten i jego warianty jako składniki grupy nominalnej, w: Polszczyzna w różnych jej aspektach. Język polski dawniej i dziś, red. A. Paluszak-Bronka, Bydgoszcz 2022, s. 125-136.